چطوری در زندگی آرامش واقعی تجربه کنیم؟

زندگی خواهی نخواهی می گذرد با شادی های وصف ناپذیر در دل عمیق ترین دردها زندگی نه سخت و نه آسان زندگی زندگی است. آنچه سختش می کند سخت گیری ما و آنچه آرامش می کند آرامش ماست. دلت آرام باشد زندگی را زندگی خواهی کرد…

چرا آرامش لازم است؟

امروزه بشر علیرغم پیشرفت های تکنولوژیک و فن آوری هایی که گمان می شد زندگی راحت تر و آرام تری را برای او به ارمغان خواهند آورد، راضی و آسوده به نظر نمی رسد. در حقیقت هرچه انسان بیشتر در این مسیر پیش رفته، فاصله اش تا خوشبختی و کامیابی واقعی بیشتر گشته است. معمولاً ما انسان ها هر آنچه را از دست می دهیم تازه به یاد آن و اهمیتی که در زندگیمان داشته است می افتیم و قدر آن را می دانیم.

تنش ها و استرس های موجود در زندگی روزمره، زندگی ماشینی و مکانیکی موجود در قرن اخیر، رقابت های مختلف، تغییرات سریع، حجم انبوه اطلاعات و بسیاری از موارد مشابه سبب شده است که تعداد زیادی از مردم به عوارض ناشی از این عوامل از جمله اضطراب، افسردگی، احساس پوچی و انواع ترس ها دچار شوند. هریک از این مشکلات به تنهایی می تواند احساس سعادت و خوشبختی را در زندگی از بین ببرد، ولی این تازه شروع ماجراست.

چون عوارض ناشی از این مشکلات باعث بیماری های ذهنی-تنی می شود که آسیب جدی به جسم و روان ما وارد می کند. بسیاری از ما آنچنان در زندگی روزمره با تمام وجود و به طور بی وقفه مشغول دویدن و انجام کارها هستیم که حتی یک لحظه صبر نمی کنیم و نگاهی به خودمان نمی اندازیم تا ببینیم چه بلایی بر سر خودمان می آوریم. این زندگی و دنیا با زرق و برق خودش آنچنان ما را فریفته که فراموش کرده ایم دنیایی دیگر در درون ما وجود دارد که اهمیتش کمتر از مورد اول نیست. اکثر مردم خوشبختی را در خارج از خود جستجو می کنند در حالی که هرآنچه دنبال آن هستیم دقیقاً در درون ما نهفته است و ما باید این گوهر وجودی را دریابیم تا بتوانیم به آرامش واقعی برسیم و معنای زندگی و جهان هستی را درک کنیم.

و چه زیبا مولانا می گوید:

ای نسخه نامه الهی که تویی   *   وی آینه جمال شاهی که تویی

بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست   *   در خود بطلب هرآنچه خواهی که تویی

حال بهتر درک می کنیم که چرا داشتن آرامش و ذهنی آرام می تواند به کیفیت زندگی ما کمک کند. اجازه بدهید تا با مثالی ساده اهمیت این موضوع را برایتان روشن تر کنم. حتماً تا بحال برایتان اتفاق افتاده است که در اتاقی نشسته و مشغول انجام دادن کارهای خودتان هستید ناگهان کسی کولر اتاق را خاموش کرده است و شما بلافاصله احساس آرامش می کنید تا این هنگام شما متوجه صدای کولر نبودید و به آن عادت کرده بودید. دقیقاً احساس آرامش داشتن این را نشان می دهد که اگر چه شما به طور خودآگاه متوجه صدای کولر نبودید ولی این صدا برای شما تنش زا بوده است.

اکثر ما تحت تاثیر چنین استرس هایی در حال زندگی هستیم که از آنها غافل هستیم و یا حتی در صورت آگاهی از آنها، نحوه مقابله و کاهش دادن تاثیرات مخربشان بر روی خود را نمی شناسیم.

راه رسیدن به آرامش

شاید عجیب باشد ولی اولین راه برای رسیدن به آرامش یک چیز هست و آن پذیرش شرایطی هست که در آن قرار دارید.

پذیرش مسئولیت زندگی

پذیرش یعنی چی؟

پذیرش باید به چه شکلی باشد؟

اینها سوالاتی هست که ممکن است در ذهن شما باشد.

پذیرش یعنی:

پذیرفتن شرایط با تمام سختی هایش (پذیرفتن آدم ها با تمام نقص هاشون)

پذیرفتن اینکه مشکلات هست و باید به مسیر ادامه داد .

پذیرفتن اینکه من هم گاهی اوقات اشتباه میکنم .

پذیرفتن اینکه من کامل نیستم .

پذیرفتن اینکه هیچ کس مسئول زندگی من نیست جزء خودم …

پذیرفتن اینکه انتظار از دیگران نداشتن (داشتن پذیرش توی زندگی یعنی پایان دادن به تمام دعواها و اختلاف ها).

پذیرش به شما کمک می کند تا آگاه باشید به اتفاقی که برایتان رخ داده و کاری که می خواهید انجام بدهید.

قدرت تصمیم گیری

ما تصمیم های بسیاری را در زندگی می گیریم، در طول روز صدها تصمیم کوچک و بزرگ می‌گیریم. هر روز و هر لحظه داریم تصمیم می‌گیریم؛ بنابراین یادگیری مبحث تصمیم گیری می‌تواند به شدت بر کیفیت زندگی هرکدام از ما تأثیر بگذارد. فراموش نکنید که اگر تصمیم های کوچک را نتوانیم به درستی ساختاربندی کنیم در تصمیم های بزرگ زندگی دچار مشکل خواهیم شد.

پس همین الان تصمیم بگیرید بصورت جدی و متعهدانه برای حال خودتان و رسیدن به آرامش در زندگی کاری کنید قول می دهم نتیجه آن را ببینید. اولین تصمیمت این باشه که سعی کنید هرآنچه برای شما اتفاق افتاده را کم کم و به مرور کمتر توجه کنید. من نمی گویم فراموش کنید چون خیلی سخت است اتفاقی برای ما اتفاق بدی که افتاده به راحتی فراموش شود ولی ما می توانیم به آن توجه کمتری کنیم خود همین مسئله قدم بزرگی هست و می تواند به ما کمک کننده باشد.

عملگرایی و موفقیت

دوست عزیز هیچ راهی برای رسیدن به آرامش وجود ندارد مگر با اقدام عملی یعنی ما یک کار با ذهن یا جسم خودمان در راستای رسیدن به آرامش انجام دهیم.

راههای ساده ای که کمتر از شما نیرو یا وقت می گیرد و می تواند به شما کمک کند تا راحتر این کار را انجام دهید:

• راحت بگیرید و درک کنید که باید آرام باشید.
• کمتر به مشکل خودتان یا موضوعی که شما را آزرده است فکر و توجه کنید. (برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع این مقاله سرطان یا سَرِتان را مطالعه کنید)
• کمتر در مورد آن اتفاق با دیگران حرف بزنید چون این کار باعث توجه بیشتر شما به آن موضوع می شود.
• از محیط هایی که باعث تنش و استرس شما می شود تا حد ممکن دوری کنید.
• به زیبایی های دور اطرافتان بیشتر توجه کنید ابتدای کار سخت است ولی بعد یک مدت تبدیل به یک تفریح می شود!
• موسیقی خوب و آرامش بخش گوش بدهید.
• تمرین مراقبه و ذهن آگاهی انجام بدهید.
• پیاده روی کنید.

امیدوارم این موارد به شما کمک کند تا ذهن و جسمتان به آرامش بیشتری برسد سعی کنید همین موارد ساده را عملی کنید!

اقدام موثر

در کتاب معروف اثر مرکب دارن هاردی به نکته خوبی اشاره می شود. اگر ما برای مدتی بصورت مداوم کارهای کوچک را تکرار کنیم می توانیم اثرات شگفت انگیز آن را در زندگی خود مشاهده کنیم.

حالا وقت آن هست شما هم برای رسیدن به آرامش یک اقدام موثر انجام بدهید. بنظرم من می توانید از این کارها شروع کنید:

• تمرین ذهن آگاهی
• شکرگزاری روزانه
• صحبت نکردن یا مشاهده نکردن در مورد اخبار منفی
• ورزش کردن
• موسیقی خوب گوش دادن
• و…

پیشنهاد شما چیه؟